Biliyoruz anlatma dediğinizi duyar gibiyim, şunu yapma bunu etme bu zararlı yanlış vs başımızı şişirme diyorsunuz değil mi gençler. Ben diyeyim de varın siz dinlemeyin. Ben görevimi uyarımı yapmış olayım. Sizde dinlemediğinizde sonuçları nasıl olurmuş yazımı okuyun da görün bakalım. Sizin gibi gençlerdi onlar da. Okuluna giden, arkadaşlarıyla dolaşan gençlerdi. Nedendir bilinmez yan baktın düz baktın diye sözlü atıştı bunlar günler sonra tekrar karşılaştılar kafalarına göre hesap vakti gelmiş hesap görüleceği gün gelmişti diye düşündüler. Başladılar kavgaya. Tek bulmuşlardı 3’ü bir çullandı gence çevredekiler yetişinceye kadar epey hırpalandı genç, neyse ayırdılar ambulans geldi ve hastaneye doğru gitti yaralı genç. Genci dövenlerde evlerine. Evlerinde telefonlardan ya nasıl benzettik haketmişti abi, iyi oldu oh olsun diye yazmışlardı hatta. Adaletti bu yanlarına kalmadı elbette. Kavga bitmişti, herkes dağılmıştı. Ama her şey yeni başlıyordu. Olay emniyete intikal etmiş ve şüpheliler bir bir akşam toplanmıştı. Gece 3-4 lere kadar süren ifadeler vs gençler olayın bu aşamaya geleceğini tahmin bile etmemişlerdi. Gün bitmiş yeni bir gün başlıyordu. Mahkemeye çıkarıldılar hakim amca affeder diye düşündüler, aileler de ne yapmışlar ki hırsızlık mı etmişler, devletimi dolandırmışlar iki fırça yer çıkarlar diye düşünmüştü. Hiç de düşündükleri gibi olmadı. Mahkemece tutuklandılar ve duruşmaya kadar cezaevine gönderildiler. Şaşkındı ağlıyordu gençler. Aileler de şaşkındı. Adaletti bu 4-5 ay içerde kalacaklardı. Ta ki duruşmaya kadar. Darp , gasp ve kasten adam öldürmeye teşebbüs suçları çok ağır suçlardı. Duruşmadan sonra en az 10 yıl yatarları vardı belki 30. Ya gençler gençlik ruhuyla mafya karakterlerine özenen gençler. Hayaller !işte gerçekler. Aklınızı başınıza alınız, gençlik damarıyla öfkeyle kavgayla bir yere varılmaz. Sonunu düşünen kahraman olamaz değil asıl sonunu düşünmeyen adam olamaz. İşte hikaye de ki gençleri gördünüz sonunu düşünmediler, işin nereye varacağını bilmediler şimdi çok pişmanlar ama gençliklerini en güzel yıllarını kodeslerde geçirecek, aileler ise matem havasıyla ne bayram ne şenlik edecek. Gençlere nasihat ettik sıra ebeveynlerinde. Gençlerimizin Anne ve Babaları çocuklarınız ile arkadaş gibi olun, sırlarını size anlatmasını açılmasını sağlayın. Eğer bu olayda gençlerin ilk sözlü atışmalarında haberleri olsaydı ailelerin olay ikinci bir kez tekrarlanmazdı. Önü alınırdı. Öğretmenleri ve idarecileri ile problem görüşülürdü. Ama ne yazık ki örnek olayımızdaki gençleri kaybettik, hayatımızdaki gençlerin kaybedilmemesi için ailelerimiz üzerine düşeni yapmalı, gençlerimiz sakin sağduyulu olmalı. Öğretmenler ve idareciler ise işleri sadece güvenlik kameralarına bırakmamalı. Olup bittikten sonra giden gittikten sonra geri gelmez, gelse de eksik sorunlu gelir. Daima öğrenci ile diyalog halinde olmanız gerekmekte Öğretmenler ve idareciler. Başınızı şişirdim ağrıttım değil mi. Varsın şişsin, sonradan öfkeniz şişeceğine, başınız ağrıyacağına şimdiden ağrısın ki kötülüklerin olumsuzlukların önünü beraberce alalım. Gençlerimize sahip çıkalım, onları vatana millete faydalı bireyler olarak yetişmesini sağlayalım.