2004-2005 yıllarında İstanbul-Cağaloğlu'nda büromda yaptığım iş gereği iş ile alakalı gelen yaşça epey ileri bir müşterim duvarda asılı ; Türkçe anlamı (takma kafana) Arapça yazılı tabloya daldı.

Ve sonra dedi ki:

- (MaaşAllah MaaşAllah bu genç yaşta evladım böyle mübarek şeyler duvarına asmışsın. İsminde Muhammed Abdullah.Ne yazıyor burda evladım?)

-Takma kafana amcacığım, dedim

Dedi ki:

-(Israrlıca) Söylesene evladım ne yazıyor burda?

-Takma kafana amcacığım, dedim 

ve peşi sıra işimizle alakalı bir evrakın yeniden düzenlenmesini izah etmeye çalışırken sözümü keserek dedi ki:

-Benim şu an öncelikli işim bu ve burda ne yazdığını söyleyeceksin

Dedim ki:

-Amcacığım burda yazan şeyin anlamı "takma kafana".Bu tabloda Türkçe’de ki

( takma kafana) nın  Arapçası yazıyor deyince mahcup oldu bir süre sustu ve dedi ki:

-Yani şimdi sen kafaya takmamamız gereken şeyleri kafamıza çok taktığımızı söylüyorsun ve bu kâr etti.Yani öyle mi?

Dedim ki:

-Amcacığım orda yazan iki kelime Türkçe yazıyor olsaydı kafanıza takmazdınız.

Ve beklediğim cevabı verdi:

-Haklısın

Şimdi başta kendime sonrada siz saygıdeğer okurlara soruyorum.

Her şeyden önce günde beş vakitte kırk rekatta okuduğumuz Fatiha suresinin mealini kaçımız biliyoruz?

Lütfen dilimize; Türkçemize sahip çıkalım ki duvarda asılı anlamını bilmediğimiz uydurma iki kelime sırf Arapça diye kutsallık atfetmeyelim?

Sevgililer sevgilisinin dilini; o en güzel dilde ki ; en güzel insan kullandı diye  Arapçaya ihtimam göstermek ayrı bir şey ,

Cehaletin adını aşk diye telakki etmek ayrı bir şey

Sadet; yukarı ki satırlarda bahsi geçen Arapça diye kafamıza taktığımız şey yerine Türkçesi ne kafayı takalım.

Zira düşüncesel hareketlilik  insana yeni gayeler kazandırır.